Καταπληκτικό Advocate: "DiAthlete" Κάνοντας Super-Human Feats

στην κοινότητα των ανθρώπων με ελαττωματικά παγκρεδία, που κάνουν κάθε είδους αθλητικές δραστηριότητες για να μένουν υγιείς και να ακολουθούν τα όνειρά τους.

Αλλά ο τύπος 1 Gavin Griffiths στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει μια μοναδική προσέγγιση και μάρκα: ο ίδιος ονομάζεται "DiAthlete" του οποίου η αποστολή είναι να αποδείξει

ότι μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε με διαβήτη και ότι τα αθλητικά ταλέντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν καλό στον κόσμο.

Διαγνώστηκε τον Ιανουάριο του 2000, ο Gavin άρχισε να κάνει ένα όνομα για τον εαυτό του στο Ηνωμένο Βασίλειο πριν από περίπου έξι χρόνια με τον υπερμαραθώνιο να τρέχει σε όλη τη χώρα. Αλλά το όνομά του πραγματικά χτύπησε την παγκόσμια σκηνή στα μέσα του 2012, όταν ήταν μία από τις σχεδόν δύο δωδεκάδες PWDs που επιλέχτηκε να είναι ένας Ολυμπιακός Torchbearer (με διαβήτη!) Που κατευθύνεται στους θερινούς Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Από τότε, ο Gavin τρέχει χιλιάδες μίλια σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο, εμπνέοντας παιδιά και ενήλικες, ενώ κατά το παρελθόν έτος επέκτεινε την υπεράσπιση του διαβήτη πέρα ​​από την Αγγλία ως μέρος του προγράμματος Young Leaders της Διεθνούς Διαβητολογίας.

Ορυχείο . Ο Γκάβιν σχεδιάζει επί του παρόντος την πρώτη του αθλητική πρόκληση εδώ στις ΗΠΑ και αυτό το Σαββατοκύριακο θα ανακοινώσει λεπτομέρειες σχετικά με την επερχόμενη επίσκεψή του στα Κράτη τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο που περιλαμβάνει επτά μαραθώνιες σε πολλές ημέρες! επισκέπτονται τη Νέα Υόρκη. Και για το 2015, ο Gavin έριξε το μάτι του σε μια ακόμη μεγαλύτερη παγκόσμια πρόκληση που θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε όλες τις επτά ηπείρους που θα οδηγήσουν στο επόμενο συνέδριο του IDF World Diabetes Congress στο Βανκούβερ!

Προσεγγίσαμε πρόσφατα τον Gavin για να μιλήσουμε περισσότερο για την άνοδό του να γίνει DiAletlet, και πώς καταφέρνει να επιτύχει όλα αυτά τα σούπερ ανθρώπινα επιτεύγματα.

DM) Πρώτα, πείτε μας την ιστορία διάγνωσης;

GG) Είχα διαγνωστεί με τον τύπο 1 αμέσως μετά την ηλικία των 8 ετών, στη στροφή της Χιλιετίας μεταξύ των Χριστουγεννιάτικων διακοπών το 1999 και τον Ιανουάριο του 2000. Είχα πολλά από τα κλασικά συμπτώματα δίψας και αίσθημα περίεργου και μετά διψασμένος και περίεργος πάλι, και όταν ελέγχθηκε το σάκχαρο του αίματός μου ήταν πάνω από 100 mmols (

υψηλότερο από 1800 mg / dL !). Έτσι, ναι - ήμουν νοσηλευόμενος με μια σταγόνα ινσουλίνης για να με φέρει κάτω από DKA. Αργότερα, όταν ο γιατρός μου ήρθε με την ένεση ινσουλίνης, ήμουν σίγουρος γι 'αυτό … μέχρι που η μαμά μου έβγαλε σχεδόν το πόδι μου - πρέπει να το σκέφτηκε ότι ήταν ένα παιχνίδι βελάκια. Έτσι, έκανα όλες τις ενέσεις μου μόνος μου μετά από αυτό. Σύντομα, ανησυχούσα για το να παίζω αθλήματα και να μπορώ να παίζω ποδόσφαιρο (μετάφραση: ποδόσφαιρο). Τότε έγινε πιο σαφές ότι δεν δέχθηκα το διαβήτη μου, όπως φάνηκε, ειδικά στο σχολείο.Όταν άλλα παιδιά μου έλεγαν ονόματα στο σχολείο, ίσως να μην κατανοήσω πλήρως τη σοβαρότητα αυτής, αντέδρασα αρνητικά και έχω πρόβλημα να πολεμήσω. Ήταν πραγματικά αρκετά χρόνια μέχρι να δεχθώ τη ζωή μου στον διαβήτη και συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα ακόμα να παίξω ποδόσφαιρο (βλ. Ποδόσφαιρο), να βγαίνω με φίλους και να κάνω ό, τι θέλησα.

Πότε ξεκινήσατε αρχικά αυτές τις αθλητικές προκλήσεις αντοχής;

Ξεκίνησα το "ultra" τρέξιμο το 2008 όταν ήμουν 17 ετών, αναλαμβάνοντας μια πρόκληση μήκους 29 μιλίων στο Kent για να στηρίξω την τοπική κλινική μου και να συγκεντρώσω χρήματα για το Diabetes UK. Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες (όσο αφορά τον τοπικό Τύπο), συνέχισα να αποκόπτω απολύτως την πρόκληση και να τελειώσω σε ένα γρήγορο ρυθμό 3 ώρες και 1 λεπτό. Από αυτή την επιτυχία γεννήθηκε ο πυρήνας του «DiAlette» … το μήνυμά μου είναι ότι αν και υπάρχει ευθύνη 24/7 για την υγεία και τον έλεγχο του διαβήτη τύπου 1, με την ευθύνη δεν μπορεί ποτέ να σας εμποδίσει να πετύχετε σε οποιαδήποτε πορεία ΖΩΗ.

Με τον πρώτο υπεραραθώνιο Diabetes UK, είχα ένα σημείο να το αποδείξω και το είχα αποδείξει. Και στη συνέχεια ήρθε μια βιασύνη αδρεναλίνης που με έφερε στις άλλες προκλήσεις. Τον Ιούλιο του 2009 λίγο πριν από τα 18α γενέθλιά μου, ξεκίνησα να φτάσω 70 μίλια σε δύο ημέρες στο Isle of Wight (νότια της Αγγλίας). Αλλά αυτό δεν πήγε όπως είχε προγραμματιστεί επειδή είχα σκίσει τους συνδέσμους και στους δύο αστραγάλους περίπου ένα μήνα πριν και δεν είχε αναρρώσει πλήρως. Υπήρχε βροχή και παχιά ομίχλη εκείνο το Σαββατοκύριακο, και σε ένα σημείο βρήκα τον εαυτό μου ρυτίδα-πέσει σε ένα βράχο, κρέμονται πάνω. Βγήκα ζωντανός, αλλά απέτυχα να ολοκληρώσω τα 70 μίλια και να ολοκληρώσω μόλις 50 μίλια. Αυτό άφησε μια κακή γεύση στο στόμα μου, επειδή ένιωθα ότι θα αφήσω τους ανθρώπους με διαβήτη κάτω. Ποτέ δεν είπα ότι θα με άφηνα ο διαβήτης να με σταματήσει και υποθέτω ότι δεν το έκανα, αλλά δεν τελείωσα. Έτσι, πήγα και εκπαιδεύτηκα και το έκανα ξανά το επόμενο έτος και τελικά τελείωσα όπως είχα πει.

Ότι το επόμενο έτος, τον Απρίλιο του 2012, έτρεξα 44 μίλια σε μια μέρα από το Hastings στο Μπράιτον, υποστηρίζοντας το JDRF. Αυτό ήταν περίπου τρεις μήνες befo

ξανά έγινα ένας Ολυμπιακός λαμπαδηδρόμος του Λονδίνου το 2012. Ανακοινώνοντας ότι οι ειδήσεις, η φήμη DiAthlete άρχισε να αυξάνεται. Εάν δεν είχα διαβήτη, δεν θα είχα υποδειχθεί γι 'αυτό. Ήταν τέλεια; Ένιωσα σαν να ξύπνησα και ήταν ο Πρίγκιπας Χάρι για μια μέρα. Αυτή η εμπειρία ήταν σίγουρα ένα επίκεντρο, και έπρεπε να κρατήσω τη φλόγα και συχνά να το φέρω για να αναδείξω στα ομιλούντα γεγονότα.

Έτσι ήταν η γένεση του DiAletlet;

Το DiAthlete είναι μια ιδέα (όπως το Batman), ότι εάν έχετε διαβήτη, είστε σε θέση να πετύχετε περισσότερα. Είναι το εμπορικό σήμα μου, από το 2012, αλλά δεν κερδίζω.

Στην πραγματικότητα, δύο από τους φίλους μου εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, John και Susan Sjolund της Timesulin, είναι πραγματικά πίσω από το όνομα. Είναι πραγματικά σαν τους "διαβητικούς γονείς μου" και με βοήθησε να βρω το εμπορικό σήμα και η Susan δημιούργησε το λογότυπο για μένα. Τους συνάντησα το 2012, και σε μια από τις διαδρομές μου φορούσα ένα πουκάμισο Timesulin. Είναι ένα μεγάλο μέρος της ομάδας DiAthelete μου.

Τι έχετε φανεί από τότε που η εμπειρία της Ολυμπιακής φλόγας;

Είχα ήδη αποφασίσει ότι ήθελα μια «μείζονα πρόκληση» μετά από αυτό, γι 'αυτό πήρα την πιο ακραία πρόκλησή μου μέχρι σήμερα στις 27 Απριλίου 2013 - πρόκληση 30/30 που ήταν ουσιαστικά 30 υπερμαραθώνες σε ένα μήνα , από την κορυφή της Σκωτίας μέχρι το βυθό της Αγγλίας - ή από το John O 'Groats έως το Lands End. Ήθελα να εμπλέκω ανθρώπους με διαβήτη σε κάθε πτυχή και έχω συγκεντρώσει χρήματα για να χωρίσω το Diabetes UK και το JDRF. Ήταν απλά τόσο συναρπαστικό. Μπορείτε να δείτε προσωπικότητες κάνουν μεγάλες προκλήσεις όπως αυτό, αλλά έχουν μια ολόκληρη ομάδα υποστήριξης? Δεν το έχω. Στην πραγματικότητα, είχα την υποστήριξη μιας κοινότητας λαϊκής βάσης. Οι άνθρωποι μετέφεραν τις τσάντες μου και με έβαλαν για μια νύχτα αφήνοντας μου να κοιμηθώ σε έναν καναπέ. Ολοκληρώθηκα με επιτυχία αυτή την πρόκληση, η οποία πήρε πολύ προετοιμασία και εξέτασε τη γνώση μου για την κατανόηση του διαβήτη μου στο έπακρο.

Πω πω, όλο το μήκος του Ηνωμένου Βασιλείου σε ένα μήνα … που πρέπει να ήταν η αρκετά δύσκολη φυσική εμπειρία!

Ήταν η πιο ακραία πρόκληση που έχω κάνει. Ορισμένες ημέρες ήταν περισσότερο από 30 μίλια, οπότε το σύνολο ήταν κάτι σαν πάνω από 900 μίλια! Αγωνίζομαι την πρώτη μου εβδομάδα, στους μεγάλους λόφους της Σκωτίας, και πραγματικά βρήκα ότι ήταν δύσκολο να συνεχίσω. Είχα μια μασέρ να μου πει ότι ποτέ δεν είχα ανακάμψει πλήρως από τους τραυματισμούς μου στο νησί Wait πριν από μερικά χρόνια. Ποτέ δεν σκέφτηκα να σταματήσω και να παραιτηθώ, αλλά ήμουν σε πολύ πόνο και δεν ήξερα πώς θα μπορούσα να περάσω άλλες τρεις εβδομάδες κόλασης. Αλλά το έκανα και ενισχύθηκε μετά από αυτή την εβδομάδα.

Οποιαδήποτε άλλη μεγάλη προσπάθεια;

Ναι, μάλιστα χτυπήθηκε από ένα αυτοκίνητο κοντά στην αρχή ενώ φορούσα βρετανική σημαία και έπειτα, όταν βγήκα από το Λίβερπουλ, κατέληξα σε ένα αστυνομικό αυτοκίνητο επειδή είχαμε καταλήξει να τρέχουμε λάθος δρόμο. Ένας φίλος έτρεχε μαζί μου εκείνη την ημέρα και η αστυνομία μίλησε για το πρόστιμό μας, αλλά τελικά μας άφησε να πάμε όταν τους είπα ότι ήταν μια φιλανθρωπική εκστρατεία σε όλη τη χώρα. Στο τέλος, στη νοτιοδυτική Αγγλία, τελείωσα με ένα σπριντ, το οποίο έγινε σήμα κατατεθέν μου.

Τριάντα μίλια την ημέρα (!) … έκαναν αυτό το τρελό αποτέλεσμα στη διαχείριση του διαβήτη σας;

Ναι, εκτός από την προπόνηση θα έπρεπε επίσης να ελέγξω τον έλεγχο του διαβήτη μου, αλλά ευτυχώς ήξερα από την προηγούμενη εμπειρία τι να κάνω για να μειώσω την ινσουλίνη στο παρασκήνιο, τις περισσότερες φορές. Δοκίμασα τουλάχιστον 10 φορές την ημέρα για να βεβαιωθώ ότι ήμουν ασφαλής. Είχα μετρητή GlucoMen LX PLUS (δεν είναι διαθέσιμη στο Ηνωμένο Βασίλειο) και το τηλέφωνο τεντωμένο στο χέρι μου για μεγάλο μέρος της πρόκλησης, έτσι ήταν εκεί αμέσως μόλις ένιωσα ότι έπρεπε να δοκιμάσω. Είχα μόνο επτά υπογλυκαιμικά για όλη την πρόκληση για την οποία ήμουν πραγματικά ευχαριστημένος.

Έχω την ένεση της ινσουλίνης μου, πάντα, και δεν ενδιαφέρομαι για άντληση. Χρησιμοποιώ το Levemir και προσαρμόζω τη δοσολογία ανάλογα με τον αγώνα, μειώνοντας γενικά την "υποστρώμασα ινσουλίνη" μου. Σε υψηλότερα υψόμετρα, έχω αυξήσει τη δόση μου, επειδή τα BGs πάνε υψηλότερα.

Νομίζω ότι τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μου ήταν πολύ καλά ενώ αγωνίζομαι όταν σκεφτόσαστε τι έκανα και την αντοχή και τη μικρή ανάκαμψη. Είχα υψηλότερα επίπεδα από το αναμενόμενο, αλλά δεν είχα κάνει μια τέτοια πρόκληση πριν. Πήρα μέσα από αυτό, όπως πίστευα ότι θα ήθελα. Και αυτό είναι που αντανακλά σε άλλους με διαβήτη ότι είμαστε σε θέση να απολύτως τίποτα ενώ ζούμε με διαβήτη. Δεν υπάρχουν όρια για εμάς, ακόμα και με διαβήτη, μπορείτε να κάνετε τίποτα αν το βάλετε στο μυαλό σας.

Πώς εξελίχθηκαν οι προσπάθειες υπεράσπισης του διαβήτη μετά από αυτό;

Για να τελειώσει πέρυσι, πήγα στη Μελβούρνη της Αυστραλίας και έγινε αντιπρόσωπος για το Ηνωμένο Βασίλειο στους νέους ηγέτες του διαβήτη IDF, ο οποίος έχει 130 μέλη από 79 διαφορετικά έθνη. Αυτή ήταν η καλύτερη εμπειρία που είχα μέχρι στιγμής. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι σε ένα δωμάτιο με δεσμό διαβήτη, παρότι προέρχονται από χώρες

που μπορεί να βρίσκονται σε πόλεμο ή από θρησκείες που δεν βλέπουν μάτι με μάτι. Άνοιξε πραγματικά τα μάτια μου, όχι μόνο για τον διαβήτη σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά πώς οι πολιτισμικές διαφορές επηρεάζουν τα άτομα με διαβήτη. Όταν ακούτε για περιοχές της Ινδίας όπου τα παιδιά δεν ζουν περισσότερο από ένα χρόνο με διαβήτη επειδή δεν έχουν ινσουλίνη ή την Κίνα όπου οι γυναίκες δεν μπορούν να παντρευτούν εάν έχουν διαβήτη ή είναι απογοητευμένοι και διακρίνονται … θέτουν τα πράγματα σε προοπτική.

Φαίνεται ότι και εσύ

κάνατε επίσης μια "Down Under" Challenge ενώ ήσουν εκεί στην Αυστραλία …; Ναι, αυτό το Down Under Challenge ήταν πολύ διασκεδαστικό. Έφτασα στην Αδελαΐδα την Κυριακή και αγωνίστηκα σε μια εκδήλωση των 5χλμ Χριστουγεννιάτικων Λουλουδιών με το South Road Running Club της Νότιας Αυστραλίας και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν τοπικές εκδρομές από τις αθλητικές κοινότητες της Αδελαΐδας την επόμενη μέρα. Η υποστήριξη από τον αθλητικό κόσμο σηματοδοτεί ότι οι επαγγελματικές αθλητικές κοινότητες δεν κάνουν διακρίσεις εις βάρος των ατόμων με διαβήτη, τα οποία σε διάφορες περιοχές του κόσμου είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει. Ήμουν ένας προσκεκλημένος ομιλητής σε μια εκδήλωση της Diabetes South Australia και μετά πήρα τον τελευταίο μου 55χλμ μαραθώνιο το 2013. Είχα μόνο ένα συμβάν υπογλυκαιμίας στους λόφους του Όρους Lofty, το υψηλότερο σημείο της Νότιας Αυστραλίας, και τελείωσα με ένα σπριντ . Όλα ήταν στην ενίσχυση του JDRF Australia. Ήταν μια σπουδαία στιγμή και μάλιστα έχω υποστήριξη που έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες με ένα βίντεο φωνάζοντας από τους μαζορέτες της Μινεσότα Βίκινγκς!

Τι μπορούμε να περιμένουμε από το ντεμπούτο σας στο U. S. περιοδεία αργότερα φέτος;

Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο θα περιοδεύω στο Σαν Ντιέγκο, στο Σαν Φρανσίσκο, στο Σικάγο, στη Βοστώνη και στη Νέα Υόρκη, κάνοντας επτά μαραθώνι σε επτά ημέρες. Αυτό θα ωφελήσει το Ταμείο του Marjorie, με το οποίο συνεργάστηκα για την εκδήλωση. Η Dexcom θα υποστηρίξει την περιοδεία μου και θα φορέσω έναν αισθητήρα Dexcom CGM (πιθανώς ένα G5 επόμενου γενιάς που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη!). Έχω πάει μόνο στην Καλιφόρνια και τη Φλώριδα για διακοπές ως έφηβος, αλλά ποτέ στις περιοχές που πηγαίνω τώρα … Ελπίζω επίσης ότι αυτό θα με βοηθήσει να προγραμματίσω το 2015, όταν θέλω να τρέξω σε όλο τον κόσμο και να καταλήξω στο Βανκούβερ για το Παγκόσμιο Συνέδριο Διαβήτη.

Οποιαδήποτε συγκεκριμένα σχέδια πέρα ​​από τις προσπάθειες DiAthlete;

Αποφοίτησα από το πανεπιστήμιο το 2012, και ελπίζω ότι θα μπορέσω να συνεχίσω την υπεράσπιση του διαβήτη με πλήρη απασχόληση. Αυτή τη στιγμή δεν πληρώνει όλα καλά και ξύνω το βαρέλι, αλλά είμαι σε θέση να κερδίσω χρήματα με κάποιες ομιλίες και γράφοντας ιστολόγια για ποδόσφαιρο (ποδόσφαιρο) ή άλλα θέματα. Θα μπορούσα να δουλέψω σε ένα γραφείο για να βγάζω περισσότερα χρήματα, αλλά αυτό είναι που έχει το μεγαλύτερο νόημα για μένα και εμπνέει τους ανθρώπους. Στο μέλλον, ο στόχος μου είναι να είμαι αυτοαπασχολούμενος ως DiAthlet πλήρους απασχόλησης, κατά τρόπο που οι εταιρείες και οι οργανώσεις θα με κρατήσουν χρήματα - όχι άτομα με διαβήτη. Είμαι αυτό που είμαι για αυτούς, και αυτό δεν είναι για το κέρδος, αλλά το δικό μου χρόνο και αφοσίωση.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε να σας δούμε εδώ στα κράτη Gavin! Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε το blog DiAthlete και το feed Twitter για την αθλητική σας υπεράσπιση και έμπνευση!

Αποποίηση ευθύνης

: Περιεχόμενο που δημιουργήθηκε από την ομάδα του ομίλου Diabetes Mine. Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ εδώ. Αποποίηση ευθυνών

Αυτό το περιεχόμενο δημιουργήθηκε για το Diabetes Mine, ένα blog για την υγεία των καταναλωτών που επικεντρώνεται στην κοινότητα του διαβήτη. Το περιεχόμενο δεν εξετάζεται ιατρικά και δεν συμμορφώνεται με τις εκδοτικές οδηγίες της Healthline. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη συνεργασία της Healthline με το Diabetes Mine, κάντε κλικ εδώ.